Nigeria

Nigeria, wel of niet..
Vandaag vertrekken we vanuit Benin na een heerlijk weekend bij het zwembad. Er is nog geen planning, die wordt vandaag pas bekend. Dus nog maar even wachten met het inpakken van mijn tas.
Uiteindelijk komt de beslissing. Om 3 uur ’s nachts gaat er 1 ambu met een ander team aan land en 8 uur later volgen wij. Het is namelijk 4 uur varen enkele reis de rivier op. Die ochtend stapt Bo tegelijkertijd met ons het bed uit, ze is vannacht niet vertrokken en de reden is dat er teveel zeegang was en dus de bootjes niet konden uitvaren. Dit gaat een lange dag worden, want pas om 12 uur ’s middags gaat ze weg. Tot onze grote verrassing vertrekken wij 3 uur later! Het blijkt een uurtje varen te zijn! Ik pak mijn tas en ga naar het bootje toe. Ik ga boven in de stuurhut zitten, hier is het mooiste uitzicht. De andere klimmen op de ambu en zo kijken ze boven de LCU uit en kunnen we allemaal het land bewonderen. Het eerste gedeelte is echt een haven terrein. Veel grote vrachtcontainers. Daarna een kerkhof van oude schepen die liggen weg te roesten op een willekeurige plek op de rivier. Ook oude Nederlandse schepen liggen hiertussen. Weer een stuk verder is het mooi groen en staan kasten van huizen. De speedboten met soms met 750pk (nee geen schrijf fout!) erachter komen ons voorbij. Wat een verschil met de vissersbootjes van een boomstam die we ook tegen komen. Na een uur heerlijk te hebben gevaren komen we aan op het strandje waar we aan land gaan om vervolgens 4 km verder ons bme weer op te zetten. De barv staat er al om eventueel ons te helpen. We rijden de lcu af en moeten daarna door de bv het strand op worden getrokken, het mulle zand zorgt er voor dat we dit niet zelf kunnen. 200 meter verderop kunnen we zelf verder, maar eerst even wachten op de 2 trucks die mee gaan. De eerste wordt met de barv naar dezelfde plek getrokken, de 2 vrachtwagen heeft meer problemen. De eerste gaat zelfstandig verder naar de locatie, een aantal mensen lopen mee. Wij wachten en uiteindelijk een uur later kunnen wij ook gaan. We weten de route niet maar kunnen het spoor in het zand mooi volgen. De truck heeft problemen en kan niet zo snel, met de bv proberen we hem voor te slepen maar daarvoor is hij te zwaar. Na een tijdje zit hij vast in het zand en moeten we hem uitgraven, hierbij worden we geholpen door lokale bevolking. We komen los en kunnen verder, maar de man die hielp wil geld zien, en dat hebben we niet. Na wat praten gaan we verder. Maar al snel stoppen we weer, de ambu raakt oververhit en moet afkoelen voordat we verder kunnen. Omdat de truck niet zo snel kan gaan wij verder en uiteindelijk komt de ambu weer bij ons. Dan zit weer de truck vast, deze keer lukt het met de bv om hem los te krijgen, maar je raad het al daarna heeft de zmbu weer een probleem met de warmte…Uiteindelijk wordt het donker, we weten niet waar we moeten zijn en later blijkt dan ook dat we onze locatie voorbij zijn gereden! De andere ambu, die er al was, zag ons voorbij komen en komt ons achterna. Hij zegt ons te wachten want hij moet even verderop een locatie verkennen, op de terugweg zullen we hem volgen. Dit duurde gelukkig niet lang, maar toen die ambu bij ons was bleek dat ook die last had van een warme motor! Dus weer even laten koelen! (dus de verwarming aan) En dan kunnen we onze weg vervolgen. Vanaf het strand rijden we een soort van ressort op de ambu voor ons komt vast te zitten. En wij moeten dus achteruit rijden. En ja hoor als klap op de vuurpijl staan wij ook vast! 2 ambu’s achter elkaar vast! De bv moet ons komen helpen en uiteindelijk zijn we na een rit van 3 uur op het strand aangekomen op locatie. Toch niet gek 4 km in 3 uur!!!
We zetten weer het achterste gedeelte op om te kunnen slapen, morgen de rest! We staan op een mooie locatie. Het is ooit door iemand gekocht om er een luxe hotel van te maken maar dat is nooit afgerond! We hebben normale wc’s en kunnen zelfs douchen. Ook is er een zwembad, maar daar heb ik geen gebruik van gemaakt. (dag 2 dreef er een dode rat in, en er zat geen chloor in het water!) Er staan vandaag allerlei kleine oefeningen op het programma. Ik ga samen met Inge kijken bij de oefening waarbij er een rel gaande is die gestopt moet worden door een groep militairen. Er zijn vrijwilligers van het schip gekomen die de relschoppers zijn. De rel begint rustig en krijgt steeds meer dreiging. Er is een scheidsrechter aanwezig die dit coördineert. Ja dit leverde aan het eind van de dag een tandartsconsult op en diverse bezoekjes aan ons, blauwe plekken en zwellingen en dat soort dingen. Die avond als ik net in mijn bedje ligt hoor ik Inge schreeuwen “er zit een groot beest in de tent” Ik trek mijn schoenen uit en ga kijken, en inderdaad, er zit een grote krab in onze tent, krabben zijn snel en ik heb geen idee hoe ik hem moet vastpakken. Inge gaat de mannen halen die op dat moment in het zwembad liggen. Binnen 1 minuut is het beest gevangen en wordt aan de waterkant weer vrijgelaten, hij was te klein om lekker van te kunnen eten was het commentaar van de mannen! De volgende dag verloopt rustiger en wij kunnen alweer gaan afbreken. Eind het eind van de middag gaan we alweer terug aan boord. Ik ga met de laatste shift. 22 uur aan boord is de voorspelling. Het wordt middernacht als ik aan boord ben. De rest ligt al op bed. Ik ga douchen en dan lekker mijn bedje in. Morgen nog een dag hier in Nigeria. We mogen niet van het schip af om te passagieren, is te gevaarlijk. We gaan ons dan gereed maken voor alweer ons laatste ding, een oefening in Kameroen. Weer de jungle in! Hoelang? Waarschijnlijk 7 dagen….
Liefs Nicoline