10 dagen trip

Verslag 2
Maandag 15-10 tot en met 26-10
Een trip van 10 dagen om mensen te adviseren over family planning (FP) en hiv testen aan te bieden. Ook is er een lokale verpleegkundige iedere dag aanwezig die een spreekuur doet voor alle andere klachten. We zitten in Noord Mwingi waar er minder lokale medische voorzieningen zijn. Het is een auto rit van ongeveer 6 uur. Een tussenstop op een school waar een van de dochters van Ann zit kost een extra uur. Het is wel lekker om even de benen te strekken. De dochter is voor 2 weken geschorst nadat ze is betrapt op het kopieren van een examen.
Weer wat later stoppen we bij het ziekenhuis waar de man van Ann gisteren is opgenomen met buikklachten. We besluiten in deze omgeving ook maar gelijk wat te eten in een klein restaurant dan hoeven we straks niet meer te koken .Al met al zijn we rond 19 uur ’s avonds op de plaats van bestemming voor de komende dagen. Het is een klein ziekenhuisje waar we op het terrein zullen kamperen. We hebben alle drie onze eigen tent. De chauffeur, Ethiel, Anne en ik. We stellen ons voor aan wat mensen die nog aanwezig zijn bij het ziekenhuis. Er zijn een aantal nieuwe medewerkers dus het kennis maken is wat uitgebreider dan normaal. Er zijn matrassen mee dus we slapen comfortabel. Een lakenzak is voldoende met dit weer.
Dag 1 Kamuvwongo, marktdag
Het ontbijt is simpel, wit brood met boter en een kop thee. De thee is met suiker en melk. De eerste keer was dit even wennen maar ik kan het waarderen en het vult. Het is vanaf de plek waar we staan, in kitui, ongeveer anderhalf uur rijden naar de eerste plaats. Het is een marktdag. De auto wordt uitgepakt, een grotere tent wordt opgezet, er komen drie tafels in, een grote groene kist met medicijnen en drie bakken met andere medicatie. Ook een tas vol met spullen voor family planning gaat de tent in. Ook 4 stoelen, zo kun je twee mensen tegelijk behandelen. Er komen mensen voor allerlei dingen, de eerste patient heeft last van haar knieen en wil een hiv test. Veel mensen hier blijken last te hebben van hun gewrichten. Is ook niet raar als je zit hoeveel ze lopen en hoe zwaar ze tillen. Ook hun houden tijdens wassen en koken is belastend voor de gewrichten. De volgende patient heeft al 6 jaar last van oedeem in beide benen. Ze krijgt plastabletten mee en het advies om naar het ziekenhuis te gaan. Er wordt een kleine vrijwillige bijdrage van iedere patient verwacht. Verder is alles gratis. Ze betalen dus niet voor de hiv testen en ook niet voor de FP die ze willen. En als het nodig is krijgen ze antibiotica of andere medicijnen. Ze betalen 50 cent tot 1 euro of betalen met een zak mais of andere dingen. We zijn bezig maar het is niet heel druk. Rond 5 uur ’s middags breken we alles weer af en rijden de anderhalf uur weer terug. Er wordt wat water voor mij gekookt en dit wordt aangevuld met koud water, dit is mijn douche! Met emmer en een handdoek en een bakje om het water over mij heen te kunnen gooien ga ik naar een douch ruimte waar we gebruik van mogen maken. Na deze afrikaanse douche is het eten bijna klaar. We eten rijst met kool, tomaat en ui. Door de groente worden ook wat kleine aardappeltjes gedaan. Dag 1 zit erop, vroeg naar bed om wat te lezen.
Dag 2 Kilulu/Twimiyua
We zijn vandaag in een klein dorpje. De lokale dokter helpt in de tent vandaag. We zijn net klaar met opzetten van de tent als de dokter wordt gehaald. Er is een jonge vrouw net bevallen maar ze blijft maar bloedden. Ik ga met hem mee. Bij de kliniek aangekomen staat er een meisje van 23 jaar te wachten. Ook haar moeder is er. De dokter vraagt waar de baby is, die is nog thuis. De moeder van het meisje gaat de baby halen en wij maken een behandel tafel schoon om de jonge dame op te leggen zodat de arts haar kan onderzoeken. De baarmoeder staat nog hoog. Ik krijg van de arts medicatie om de baarmoeder te laten samen knijpen, ik trek de medicatie op en geef het aan haar. De arts doet ondertussen inwendig onderzoek en haalt nog een stuk placenta naar buiten. Dit moet genoeg zijn volgens hem. Ondertussen is oma met de baby terug. Deze is helemaal ingepakt in zeker drie dekens. Ik weeg het kindje op een weegschaal die er staat. Deze lijkt in mijn ogen niet te werken maar de arts friemelde iets aan de weegschaal en zei toen dat het meisje 3 kilo woog. De navelstreng was afgebonden met een stukje touw. Ik krijg een navelklem in mijn handen en een mesje. Ik plaats de navelklem tussen baby en touwtje en snij met het mesje de navelstreng nogmaals door. Hierna alles ontsmetten en ik pak haar weer in. De dokter komt nog met een antibiotica zalfje aanlopen wat ik in de ogen van de baby moet doen. Ik denk klaar te zijn maar dat heb ik mis. Kinderen die hier geboren worden moeten zo snel mogelijk gevaccineerd worden. De vaccinaties had de arts meegenomen naar onze tent dus daar gaan we nu met de familie naartoe. Ik moet van oma de baby maar dragen. Dus nu nog meer bekijks in het dorpje als ik aankom lopen met de baby in mijn armen. Het meisje krijgt 2 druppels polio vaccin en een BCG (tegen tuberculose) injectie in haar linker onderarm. Het kond gilt, terecht, de hele boel bij elkaar. De vaccinaties worden in het dossier van het meisje gezet en ze mogen naar huis. Mijn dag kan al niet meer stuk! De rest van de dag breng ik meerdere implanons in, een staafje in de linker of rechter bovenarm. Het is een anticonceptiemiddel. Dit wordt hier meer gebruikt dan de pil. 1 staafje is voor 3 jaar jaar bescherming en 2 staafjes is voor 5 jaar bescherming.
Dag 3 Tseikuru, marktdag
We staan vandaag op een drukke markt. Er worden ook geiten en kippen verkocht. Er schijnen mensen vanuit Nairobi hierheen te komen om kippen te kopen. Een kip, levend, kost hier ongeveer 3 euro, in Nairobi kost diezelfde kip 10 euro. Dus dat is de busrit van 3 uur wel waard. Ze kopen namelijk niet 1 kip maar gelijk meerdere. We zien deze dag niet heel veel patienten. Mensen zijn te druk met hun spullen verkopen of kopen en willen op tijd weer in de bus zitten. Als de bus vol is vertrekt deze en als je er dan niet in zit heb je pech en moet je maar hopen dat er nog een andere bus gaat. En ja alles gaat mee in of op de bus! Heb 2 geiten in een kratje zien zitten en de kippen werden aan de zijkant van de vrachtwagen gehangen (levend). Er is dan namelijk nog plek voor dat bankstel op het dak!
Dag 4 Katse, marktdag
Een kleinere markt. Wel zie ik een klein winkeltje waar ze yoghurt verkopen, heerlijke lunch gehad dus! De andere lunches zijn een maaltijd reep die ik mee heb vanuit Nederland. Dit omdat ze niet gewend zijn om tussen de middag te eten.
Dag 5 Kyuso, marktdag
Vandaag lekker dichtbij onze kampeer plek. Slechts een kwartiertje rijden. Deze dag weer weinig aanloop. Er zijn mensen die voor ons de dorpjes een paar dagen van te voren ingaan om te vertellen dat we komen. Ze geven dan voorlichting over FP. Toch is de aanloop dus magertjes. Ook schijnt het een feestdag te zijn waardoor de mensen later komen. Ook Is er een auto met mensen die naast ons komt staan, ze laden de speakers uit en draaien muziek, het eerste uur is het gospel muziek en wordt er gebeden. Ook wordt er natuurlijk gedanst. Daarna komt er andere muziek. Door de harde muziek trekt dit mensen. Wij vragen of ze voor ons reclame willen maken en dat doen ze voor 2 euro. Er wordt gezegd dat ze voor gratis implanon zich kunnen melden bij de blanke vrouw, Muzungu is het woord voor blanke. Helaas helpt dit niet veel.

Dag 6 Mitamisyinduuru
Vandaag gaan we weer 2 uur rijden. We zijn nu echt in afgelegen gebied. De kerk is nog bezig als wij de tent weer opzetten. Er wordt thee voor ons gezet, natuurlijk met melk en suiker. Ook krijgen we lekkere wers gemaakte chapati. Dit is een soort pannenkoekje. Het beslag is echter alleen van meel en water en er wordt dan een bolletje van gemaakt wat vervolgens weer uitgerold wordt en gebakken. Om ongeveer 13.30 begint het eindelijk drukker te worden. Er verzamelen zich mensen en er wordt voorlichting gegeven. Ook ik moet mij even voorstellen. Hierna wordt ik door de hele groep gezegend, heel bijzonder hoe dit gaat, ze spreiden hun armen en zeggen dan iets, vervolgens klappen ze tegelijkertijd 1 maal in hun handen. Hier geven mensen aan dat ze graag een vast kliniekje hier zouden willen hebben, en of ik dat kan regelen. Ik geef aan dat ik het in ieder geval zal doorgeven. We zien wat mensen maar weer niet heel veel. Voordat we aan het eind van de middag weer gaan inpakken moeten we eerst wat eten. We krijgen een vers geslachte kip in een soort soep/jus/bouillon met daarbij ugali. Ugali is een soort gekookt brood. Het heeft weinig smaak maar het vult enorm. Hierna gaan we half in het donker weer terug naar onze kampeerplek. De weg is echt offroad, dat is het de hele week al maar nu nog een stukje erger. Maar de chauffeur brengt ons veilig thuis,
Dag 7 Itiva nzoo
Een hele rustige dag, er is bijna niemand. Wel ga ik vandaag met de rugzak op op huisbezoek. De moeder van een 20 jarig meisje is naar ons toe gekomen. Haar dochter is geestelijk en lichamelijk beperkt en kan niet naar ons toe komen. Ze heeft een dochter van drie. Wie de vader is is niet bekend, of willen ze niet zeggen. Later hoor ik dat het zeer waarschijnlijk gedwongen seks is geweest. De moeder wil graag dat haar dochter implanon krijgt voor 5 jaar. We lopen ongeveer 20 minuten en zijn dan bij haar huisje, eerder een hutje. Het meisje zegt niets maar gaat zitten op de stoel voor mij. Alles gebeurd buiten want in het hutje is het te klein en te donker. We worden meerdere malen bedankt voor het langs komen. Ook zijn er vandaag mensen die kinderen ‘vaccineren’ Ze krijgen polio immunisatie druppels. Kinderen en hun ouders worden op straat aangesproken. Er wordt gevraagd naar de leeftijd. Hierna wordt de pinknagel van de rechterhand zwart gemaakt met een stift. Het kind krijgt hierna 2 druppels van de vloeistof in zijn mond. Dit doen ze omdat niet iedereen naar de klinieken komt waar er gevaccineerd wordt. Zo hopen ze toch nog ieder kind te kunnen vaccineren.
Dag 8 Ciambyu, marktdag
Vandaag ook weer een lange rit van 2 uur. We zitten nog geen 200 meter van de kliniek af. Dat is deze week al eerder zo geweest en ik vraag mij af waarom ze dat doen. Dezelfde gratis service wordt hier namelijk ook geboden. Het is weer een rustige dag.
Dag 9 Kiseuni
De laatste dag, we hebben onze kampeerplek verlaten. We overnachten vannacht ergens anders. Dit scheelt morgen met terug rijden een stuk. Ook dit is een weer een rustige dag, ik breng slechts 1 maal een implanon in. Er is een kleine kapperswinkel en het meisje wat er werkt wil graag mijn haar vlechten. Ik laat haar, ik zeg wel dat het voor het einde van de dag er alweer uit is omdat mijn haar hiervoor te glad is. Ze is een halfuurtje bezig en zo ongeveer alle vrouwen uit het dorp komen kijken Ze bindt alle vlechtjes bij elkaar in een knot op mijn hoofd en zegt dat het wel zal blijven zitten. Ook moet ik natuurlijk meerdere keren op de foto. Ann het eind van de dag zijn alle vlehtjes aan de onderkant er al uit! Ook koop ik vandaag een tas. Het is een tas geweven van touw. Ik zie een oude vrouw er een maken en vraag of ik een foto hiervan mag maken, dat mag. Ze vraagt of ik haar tas wil kopen, ik zeg dat dat toch niet kan want dan moet zij zonder naar huis. Uiteindelijk onderhandel ik een uur later met haar en koop haar tas. Aan een lokaal iemand had ze hem waarschijnlijk voor 3,5 euro verkocht, ik koop hem voor 5! Ze is helemaal trots en gaat gelijk met haar verdiende geld boodschappen doen.
Dag 10 terug naar Nanyuki
Na tien interessante dagen gaan we om 5 uur s nachts weer terug naar Nanyuki, het heeft geregend dus het is een grote modderpoel op het eerste stuk van onze terugreis. Om 10 uur zijn we op het kantoor voor een kort overleg. Shanni, de oprichtster van CHAT heeft de cijfers al gehoord. We hebben weinig mensen gezien. Er wordt gelijk voor een volgende trip actie ondernomen. Andere mensen mee die voorlichting gaan geven en andere locaties zoeken!
Wordt vervolgd!