De heenreis
Blijf op de hoogte en volg Nicoline
10 September 2013 | Senegal, Thiès Nones
De heenreis…
Het is maandag avond 9 uur en ik ga naar bed. Morgen vroeg op, half vier, om naar Doorn te rijden waarvandaan de bussen om half zes richting Eindhoven vertrekken. Ik ben voor de wekker wakker. Mijn spullen staan al in de auto dus ik heb tijd voor een bakje koffie. Even voor vieren trek ik de deur achter mij dicht en ga rijden. Op dit tijdstip is het erg rustig en ik kan dus lekker doorrijden. Even voor vijven rij ik de kazerne op. Iedereen is op tijd en om half zes vertrekken we naar Eindhoven. Daar aangekomen eerst weer een bakje koffie. We kunnen al vrij snel inchecken. Om negen uur zit ik in het vliegtuig, de kdc-10. Eerst vliegen we naar Edinburgh om daar engelse collega’s op te halen. Hier moeten we ook 2 uur wachten, in het vliegtuig, voordat we verder reizen. De vlucht duurt 6 uur. We krijgen te eten en te drinken, sommige kijken een filmpje op de ipad of laptop en andere liggen te slapen.
Het is even na zessen ’s avonds als we landen in Dakar Senegal. Van 10 graden vanmorgen naar ruim 30 graden, iedereen loopt te zweten! Paspoorten worden ingenomen om door de douane gecontroleerd en gestempeld te worden. We worden naar de bussen gebracht die ons naar het schip zullen brengen. De bussen zien er erg goed uit, ik had erger verwacht om eerlijk te zijn. Maar zelfs de airco die werkt! De busrit door de stad verloopt niet altijd even soepel, rijden stilstaan wisselen elkaar af. Er zijn veel mensen op straat en langs het strand wordt door honderden mensen gesport. Het is half zeven, daar ligt ze dan, de zr ms Rotterdam! De voertuigen staan al op de kade. We sjouwen onze spullen aan boord en horen dat we om zeven uur de eerste briefing hebben. Het is de veiligheidsbriefing van het schip. Hier worden procedures uitgelegd. Daarna vullen we formulieren in met daarop ons waarschuwingsadres. Het is nu tijd om te eten, zuurkool met worst! Na het eten loop ik even langs de ziekenboeg, daar zit een collega van mij. We praten wat over hoe de reis is verlopen en wat de stand van zaken is. Vervolgens door naar weer een volgende briefing. Ik kom de ruimte binnen lopen en zie de chirurg en de anesthesioloog waar ik eerder mee heb gewerkt staan, het is een leuk weerzien! De baas van de role 2, het ziekenhuisje dat we aan boord hebben, legt uit wat er de komende dagen op het programma staat en wat er van ons verwacht wordt en wat wij van hun kunnen verwachten. En zoals altijd in de medische wereld is er dus discussie! Het is inmiddels tien uur ’s avonds en er is twee uur tijdsverschil met Nederland…daar is het dus al 12 uur…Ik moet mijn bed nog opmaken en een aantal spullen in mijn kastje leggen. Uiteindelijk is het 11 uur als ik ga slapen. De reis is nu echt begonnen!
Het is maandag avond 9 uur en ik ga naar bed. Morgen vroeg op, half vier, om naar Doorn te rijden waarvandaan de bussen om half zes richting Eindhoven vertrekken. Ik ben voor de wekker wakker. Mijn spullen staan al in de auto dus ik heb tijd voor een bakje koffie. Even voor vieren trek ik de deur achter mij dicht en ga rijden. Op dit tijdstip is het erg rustig en ik kan dus lekker doorrijden. Even voor vijven rij ik de kazerne op. Iedereen is op tijd en om half zes vertrekken we naar Eindhoven. Daar aangekomen eerst weer een bakje koffie. We kunnen al vrij snel inchecken. Om negen uur zit ik in het vliegtuig, de kdc-10. Eerst vliegen we naar Edinburgh om daar engelse collega’s op te halen. Hier moeten we ook 2 uur wachten, in het vliegtuig, voordat we verder reizen. De vlucht duurt 6 uur. We krijgen te eten en te drinken, sommige kijken een filmpje op de ipad of laptop en andere liggen te slapen.
Het is even na zessen ’s avonds als we landen in Dakar Senegal. Van 10 graden vanmorgen naar ruim 30 graden, iedereen loopt te zweten! Paspoorten worden ingenomen om door de douane gecontroleerd en gestempeld te worden. We worden naar de bussen gebracht die ons naar het schip zullen brengen. De bussen zien er erg goed uit, ik had erger verwacht om eerlijk te zijn. Maar zelfs de airco die werkt! De busrit door de stad verloopt niet altijd even soepel, rijden stilstaan wisselen elkaar af. Er zijn veel mensen op straat en langs het strand wordt door honderden mensen gesport. Het is half zeven, daar ligt ze dan, de zr ms Rotterdam! De voertuigen staan al op de kade. We sjouwen onze spullen aan boord en horen dat we om zeven uur de eerste briefing hebben. Het is de veiligheidsbriefing van het schip. Hier worden procedures uitgelegd. Daarna vullen we formulieren in met daarop ons waarschuwingsadres. Het is nu tijd om te eten, zuurkool met worst! Na het eten loop ik even langs de ziekenboeg, daar zit een collega van mij. We praten wat over hoe de reis is verlopen en wat de stand van zaken is. Vervolgens door naar weer een volgende briefing. Ik kom de ruimte binnen lopen en zie de chirurg en de anesthesioloog waar ik eerder mee heb gewerkt staan, het is een leuk weerzien! De baas van de role 2, het ziekenhuisje dat we aan boord hebben, legt uit wat er de komende dagen op het programma staat en wat er van ons verwacht wordt en wat wij van hun kunnen verwachten. En zoals altijd in de medische wereld is er dus discussie! Het is inmiddels tien uur ’s avonds en er is twee uur tijdsverschil met Nederland…daar is het dus al 12 uur…Ik moet mijn bed nog opmaken en een aantal spullen in mijn kastje leggen. Uiteindelijk is het 11 uur als ik ga slapen. De reis is nu echt begonnen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
